Vrijdag 21 juli vertrekken we al om kwart over acht vanaf Huis van de Wijk De Meeuw in Amsterdam Noord. Linda Carolus, die deze dag in samenwerking met Stadspas Amsterdam en het Groengrijs team georganiseerd heeft, is wat je noemt een early bird die zo’n dagje uit graag optimaal benut. De rest van de groep is het daar duidelijk helemaal mee eens, want ze zijn allemaal stipt op tijd. En dat zien we graag. ‘We’ dat is het Groengrijs team dat vandaag bestaat uit chauffeur Henk Hospers en ‘reisleidsters’ Nita Bergisch en ondergetekende Thea Seinen.

Onze eerste stop is het indrukwekkende Biesbosch Museum op het Biesboschmuseumeiland. Een aanrader als je daar in de buurt bent. Het museum gaat helemaal schuil onder grasdaken. Ga je naar binnen, dan sta je ineens in een enorme ruimte met een zee van daglicht en wordt het in een klap duidelijk waaraan dit museum zijn architectuurprijs te danken heeft.

Wie flink door kan stappen, neem ik mee voor de wandeling. We hebben maar een uur en dan moeten we echt weg om de boot in Drimmelen te halen. Degenen die het tempo niet bij kunnen houden, laten we achter op het terras in de ochtendzon. We horen ze niet klagen, ze zitten daar prima met een riant uitzicht.

We nemen het pad dat zich tussen de akkers met knotwilgen slingert. Ik liep hier paar maanden geleden ook, je kon het hele gebied goed overzien. Nu zie je door de wilgen de omgeving niet meer. Gelukkig weet ik de weg nog en verdwaal ik dit keer eens niet met de hele groep. Iedereen geniet, het is hier allemachtig prachtig. We bewonderen de oude eendenkooi en nemen een kijkje in het hutje dat ooit het dagonderkomen was voor de wilgentenensnijders. Precies op tijd arriveren de wandelgroep en de terrasgroep bij de bus. Maar o jee, we missen iemand. Helemaal foetsie en nergens te vinden. Haar telefoon klinkt uit haar tas die nog in de bus ligt, dat schiet dus niet op.

We vertrekken 25 minuten te laat. We geven mijn telefoonnummer door aan de balie van het museum en bellen de rederij dat we later komen en leggen uit waarom. Ze zijn zo lief om op ons te wachten. Het had een enorme teleurstelling geweest als we de boot gemist hadden. De passagiere meldt zich. Ze was niet gevallen, verdwaald of tijdens het zwemmen kopje onder gegaan, dat zijn van die doemscenario’s. Ze heeft alleen niet op de tijd gelet en dat is natuurlijk wel een beetje dom. Ze zal vier tot vijf uur moeten wachten voordat we haar op de terugweg weer oppikken.

De boottocht met rondvaartbedrijf Zilvermeeuw is geweldig. Het is een groot schip dat ondanks zijn afmetingen zo weinig diepgang heeft dat het zelfs door de ondiepe gedeelten van de Biesbosch kan varen. We zien zilverreigers, het nest van de zeearend, futen, ganzen, aalscholvers die met de vleugels wijd hun verenpak zitten te drogen. De boot is zo fluisterstil dat we de vogels in de bosjes aan de oevers en op de eilanden horen zingen.

Na de vaartocht hebben we nog een half uurtje om aan de waterkant van de zon te genieten. De dag vliegt om. Precies op tijd is iedereen weer bij de bus. We pikken onze verloren passagiere op die fantastisch is opgevangen door de medewerkers van het Biesboschmuseum en rijden richting huis. Op de terugweg barst het gezang los. Nita Bergisch, ex-Zwanenkoor en ‘dirigente’ Anita Winter zijn aan elkaar gewaagd en krijgen de hele bus aan het zingen. De file kan ons niet deren, we hebben het leuk!

Met dank aan Stadspas Amsterdam, Linda Carolus, medewerkers Biesbosch Museum, Werkendam, http://www.biesboschmuseumeiland.nl en de medewerkers van rondvaartbedrijf Zilvermeeuw, http://www.zilvermeeuw.nl

Thea namens het Groengrijs team

.