Foto: Toto Frima
De tocht met de ‘Hil-bus’ op zondag 15 maart begon om 12 uur voor De Peelhorst met de officiële doop van de schitterende witte touringcar, mede mogelijk gemaakt door een legaat van oud-bestuurslid Hil Oosterveld. Zij is ruim een jaar geleden overleden. Voorzitter Eric Junge hield een korte speech voor de circa 40 reizigers van de dag en belangstellenden uit het circuit van Oosterveld die waren gekomen om de doop bij te wonen en de mensen uit te zwaaien.
Daarna onthulde Hils broer de naam op de voorkant van de touringcar – overgenomen in haar eigen handschrift – door een doek weg te trekken. Eric bezegelde de doop met een wijnglas water. Nadat iedereen een plaats had gevonden en de proviand voor de lunch aan boord was gebracht, zette het voertuig zich in beweging richting Bergen. Er werden enkele gedichten voorgedragen door leden van de poëzieclub en goede vriendinnen van Hil, onder andere van de Poolse Wisława Szymborska, Nobelprijswinnaar literatuur 1996 . De jury van de Nobelprijs had Szymborska de ‘Mozart van de poëzie’, genoemd, een vrouw die de elegantie van taal vermengde met ‘de razernij van Beethoven’. Oosterveld is behalve poëzieliefhebber een enorme fan van klassieke muziek geweest.
Voorzitter /tevens chauffeur Groengrijs Eric had zich voorbereid op de door ons te bezoeken tentoonstelling door een citaat van Lucebert op te geven als raadsel: ‘Je hebt op het ogenblik al mensen die niet gescheiden zijn van tafel en bed, maar van Peugeot en Renault.’ Of de aanwezigen een idee hadden wat dit citaat betekent, waarop enkele suggesties volgden.
In Bergen aangekomen konden de busreizigers zich in museum Kranenburgh verlustigen aan kunst van Lucebert, een van de favoriete schilders van Hil. Zwart-wit illustraties, kleurige schilderijen tot en met een doek bestaand uit negen panelen en een nagebouwd atelier waren er te zien. Een film over en audiofragmenten van Lucebert waren te volgen. Voor wie dat wilde was er nog meer werk van andere kunstenaars.
Het museumcafé verschafte de nodige koffie, thee en wijn. De familie en vrienden van Hil vonden het gezellig elkaar via de bustocht te ontmoeten. Het gezelschap was aangevuld met belangstellenden uit De Peelhorst en Torendael, die zich direct thuis voelden in dit ‘culturele milieu’.
Om vier uur nam chauffeur Eric weer plaats op de bestuurdersplek om het voertuig naar Amsterdam terug te rijden, soepel en rustig zoals gewoonlijk. Elk reflecteerde de dag op eigen wijze. Een mooi mens die in haar leven vele groepen heeft gevormd en kunsteducatie met een warm hart heeft uitgedragen, is met deze Groengrijs trip de nodige eer bewezen. Wij herdachten Hil Oosterveld op deze bijzonder prettige dag.
Groengrijs 