Hoe zo herfstachtig, regenachtig weer? Op de een of andere manier schijnt de zon vrijwel altijd als we met Stadspas Amsterdam in onze Groengrijs bussen op pad gaan. Woensdag 24 oktober en zaterdag 27 oktober gingen we aan de wandel door de bossen en langs de hoogste waterval van Nederland bij Loenen. Woensdag was Henk Hospers de chauffeur en gisteren was dat Perla van der Meer. We lunchten met broodjes van Theehuis van Open Erf De Groote Modderkolk aangevuld met krentenbollen, sap, water en fruit, gedoneerd door Albert Heijn Rijnstraat Amsterdam.
Categorie archief: BUSTOCHTEN 2018
Waterlelie dagtocht
In samenwerking met Stadspas Amsterdam
Wandelen en varen in Nationaal Park De Weerribben, beter weer hadden we niet kunnen treffen. De zon scheen en het was net niet te warm dankzij een fijne bries. Tijdens de natuurwandeling en vaartocht zagen we niet alleen de bloeiende waterlelies die ons beloofd waren, maar nog veel meer.
Orchideeën en vleesetende plantjes
We begonnen met een korte, stevige wandeling die startte bij het mooie Buitencentrum Weerribben van Staatsbosbeheer. Jong en oud liepen mee. We zetten de pas erin, want we moesten op tijd terug zijn voor de boot. We liepen in een lange rij via smalle paden tussen de rietvelden door, over knuppelpaadjes, langs bloemrijke weilanden, sloten en poelen met massa’s waterlelies. Pal aan het pad bloeiden wilde orchideeën. Veel deelnemers zagen ze voor het eerst. Ze verbaasden zich ook over de kleine, vleesetende zonnedauw die de hele dag kleine insecten staat te vangen. De paarsroze kattenstaarten zagen we, de bloemschermen van de rustgevende valeriaan, de gele moeraswederik en de ratelaar. Als je de uitgebloeide aren heen en weer schudt hoor je de zaadjes rammelen. Daaraan dankt de ratelaar zijn naam. Een van de deelneemster hoorden we zeggen. ‘Dit is nou ‘zennnnnn’. Wat een rust, wat een ruimte en geen verkeer- en vliegtuiglawaai’. We waren het met haar eens. Zulke plekken bestaan gelukkig nog in ons land. We waren ruim op tijd terug voor de boot en konden aan de waterkant nog even met de benen boven het water bungelen of een plekje veroveren op het terras.
Libellen vliegen je om de oren
De boot van Tiemen Vaartjes lag klaar in het botenhuis. Het is een platbodem rondvaartboot die ook in ondiepe vaarten en sloten kan varen. We doorkruisten het hele gebied, het was geweldig. Tiemen is een begenadigd ‘storyteller’. Hij gaf uitleg over het riet snijden en wat er allemaal bij komt kijken voor het riet op het dak ligt.
Hij vertelde over de libellen, de vogels en de ringslangen en wist van alle planten op de oevers en in het water de namen. Met zijn anekdotes en grappen kreeg hij de lachers op de hand. Een van zijn tips. Geef je moeder of vrienden nooit een rietsigaar. Eenmaal binnen ontploft het ding en zweven er door het hele huis pluisjes waar niemand blij mee is. We kregen ook gezelschap aan boord. Van schitterende libellen die met snorrende vleugels laag over onze hoofden de ene kant van de boot invlogen om er aan de andere kant weer uit te vliegen. Een libel, liftte een kwartiertje mee, zodat we hem goed konden bekijken.
Na de vaartocht genoten we van de krentenbollen, de versnaperingen, het fruit en de sapjes die Albert Heijn ons weer cadeau had gedaan.
Knuffelbuffels
Voor we richting Amsterdam zouden gaan, hadden we nog een verrassing in petto en dat was een bezoek aan de Waterbuffelfarm, met terras, landwinkel en skelters en trapauto’s voor de kinderen. Er liepen ezels, geiten, lama’s en kippen rond. Allemaal leuke bijzaken, want we kwamen natuurlijk voor de waterbuffels. Wat zijn dat een enorme beesten met vervaarlijk ogende hoorns. De buffels bleken heel vriendelijk en nieuwsgierig. Ze kwamen op ons af om aandacht te trekken en aan ons te snuffelen. Ze vonden het heerlijk om geaaid te worden, wat een leukerds.
In de landwinkel waren verse eitjes te koop. Nou dat hebben ze van de Waterbuffelfarm geweten. Daar was een ware run op, binnen de kortste keren waren de eieren uitverkocht. Dat wordt smullen zondagochtend, van superverse eitjes uit de Weerribben.
Ook wij van het Groengrijs team genoten. Het is zo fijn om jong en oud te kunnen laten genieten van de natuur op plaatsen waar ze anders misschien nooit hadden kunnen komen.
Fotografie:Birgitta Gadellaa. Tekst: Thea Seinen
Met dank aan:
Stadspas Amsterdam – Albert Heijn (filiaal Rijnstraat 139) – Tiemen Vaartjes, www.weerribbenrondvaarten.nl – Waterbuffelfarm, www.waterbuffelfarm.nl – Buitencentrum Weerribben Staatsbosbeheer, Ossenzijl
Het vrijwilligers Groengrijsteam bestond 30 juni uit: Wim Lautenbach (chauffeur), Birgitta Gadellaa (gids en fotograaf) en Thea Seinen (gids)
‘Lente’tocht Texel
Vrijdag 2 maart hadden we de Lentetocht Texel gepland, niet wetende dat de weersomstandigheden zo extreem zouden zijn. Het was ijzig koud en er stond een stevige oostenwind. De tocht kreeg meer iets van een expeditie dan een lentetocht met dartele lammetjes en een bos vol sneeuwklokjes. Maar dat mocht de pret niet drukken, het werd een onvergetelijke dag.
het wad bij De Cocksdorp
Het was nog spannend of de Lentetocht naar Texel in samenwerking met Amsterdam Stadspas wel door zou gaan. Donderdag leek het er nog op dat de boot uit de vaart zou worden genomen. Door de stevige oostenwind was de waterstand zo laag dat de oversteek onmogelijk was. ’s Middags hoorden we dat er tot half twaalf ’s morgens ieder half uur een boot zou gaan. En daarna weer vanaf een uur of half vijf. We konden gaan.
Er waren wat afzeggingen vanwege de extreme koude (gevoelstemperatuur -15 graden). Die lege plekken hebben we opgevuld met mensen die op de wachtlijst stonden. Die wachtlijst werkt perfect. Hulde voor Denise Junge die dat iedere keer zo goed regelt. Onze hartenkreet: ‘Laat weten als je niet mee kunt, dan maken wij een ander blij met jouw plek’, gaat steeds beter werken. Zelden blijven mensen nog zomaar weg.
Iedereen meldde zich goed warm aangekleed bij de bus. De rit naar de boot met aan boord deelnemers variërend in leeftijd van 3 tot 70-plus verliep voorspoedig. De zon scheen en de stemming zat er goed in. De moed zonk ons even in de schoenen bij het zien van de enorme wachtrijen auto’s in de haven van Den Helder. Gelukkig werden we in een rij gezet die de eerstvolgende boot op mocht en binnen een half uur waren we aan de overkant.
Onze eerste stop was op de waddendijk bij Cocksdorp. Wat we daar zagen, was schitterend. Het wad was bedekt met een laag ijs. Dat in combinatie met de keiharde, snijdende oostenwind deed menigeen roepen: ‘t Lijkt Siberië wel!’. Wat een ervaring. Daarna ging de rit naar de vuurtoren met aan zijn voet het enorme brede strand. Ook hier hadden vorst en kou toegeslagen. Een groep trotseerde de kou en de wind en ging het strand op. Anderen schoten het strandpaviljoen in.
Via de duinen en de bossen zetten we koers naar de Schapenboerderij, waar het volop lammertijd is. Wij zagen twee lammetjes die maar net waren geboren. De al wat oudere lammetjes dartelden rond of lagen dicht tegen hun ma aan te dommelen. Het was zo knus in de grote schuur, de dieren hebben het er goed. Naast schapen waren er ook varkens, geiten en allerlei kippen te zien. De Knuffelhoek deed zijn naam eer aan. Wie dat wilde kreeg een lammetje in de armen gedrukt. De lammetjes zijn het duidelijk gewend, ze laten zich lekker aaien.
Het gezelschap verspreidde zich over de boerderij. We betrapten zelfs een groepje dat in de zon en uit de wind een krantje zat te lezen en een puzzel zat op te lossen. Anderen zaten bij de houtkachel binnen. Buiten kregen we nog een demonstratie schapen drijven. De drie honden verdwenen als een speer uit beeld om even later terug te keren met de hele kudde schapen.
We sloten de dag af in Oudeschild met zijn mooie haven om een harinkje of patatje te halen, nog even te winkelen of een wandeling te maken. We klommen op de dijk en ook hier strekte het wad zich als een ijzige vlakte voor ons uit.
De zon bleef maar schijnen en de lucht was strakblauw. Tijdens de rit terug was de algemene conclusie. ‘Wat hadden we een topdag. Extreem koud okee, maar dit hadden we niet willen missen!’
Met dank aan Amsterdam Stadspas, Perla van der Meer, chauffeur van Groengrijs, Birgitta Gadellaa, gids en begeleider van Groengrijs en de mensen van Schapenboerderij Texel.
Fotografie: Birgitta Gadellaa. Tekst: Thea Seinen.
Dagtocht Zuid-Holland, Zeeland
In samenwerking met Amsterdam Stadspas
Zaterdag 3 februari gingen we op pad met een bus vol Stadspassers, in leeftijd variërend van 4 tot 60-plus. We zagen de Haringvlietsluizen, bezochten zeehondenopvang A Seal, geitenboerderij De Mekkerstee en wandelden langs het Noordzeestrand bij Ellemeet. Het was het debuut van gids Ingrid Splinter. Dat ook zij genoot, blijkt wel uit haar miniverslag.
‘Zaterdag voor het eerst als vrijwilliger mee geweest met de Groengrijs bus. De dagtocht werd in samenwerking met Stadspas Amsterdam georganiseerd. Als reisleider (wat kwam mijn ervaring met improvisatie theater goed van pas) heb ik een ontzettend leuke en dankbare dag gehad. Met Els naast me die vertelde over haar ondernemende kleinzonen in Zaanstad en Dubai en met Stien met wie ik op de Brouwersdam naar een Geocashing ‘schat’ op zoek ging en vond. Aan het einde van de dag had ik nog een schat gevonden. Ik voelde me rijk, dat ik mee mocht met deze reis. Dit wil ik vaker!’
Ingrid
Foto: Groengrijs/Thea Seinen
Tuinpark Buitenzorg en De Kringloper in Naarden
Groengrijs rijdt de Magical Mystery Tour (MMT) van HVO-Querido.
De Magical Mystery Tour is ontsproten uit een idee van cliënten tijdens het 100-jarige bestaan van HVO-Querido in 2004: tochtjes maken om op een andere manier met elkaar samen te zijn. Je bent even in een andere omgeving; je laat alles achter je en geniet van een ontspannen dagje uit. MMT had zijn eigen bus en eigen buschauffeur, maar ze zijn allebei met pensioen. Sinds 1 januari 2018 wordt de Groengrijs bus ingezet voor de MMT-ritten.
.
De MMT ging vrijdag 5 januari 2018 naar De Kringloper in Naarden, de kringloopwinkel die in een VPRO documentaire te zien is. Maar eerst naar Tuinpark Buitenzorg in Amsterdam-Noord. In de bus een kleine 20 deelnemers en de MMT-teamleden Jim, Bob, Michel, Matthijs, Natascha, Marlies en HVO-projectleider dagbesteding Hanneke en collega Irene.
.
Op Tuinpark Buitenzorg staat een zeer sfeervol ingericht verenigingsgebouwtje waar we onze lunch konden organiseren. MMT-teamleden Matthijs en Michel maakten de bolletjes met kaas, kip/kerrysalade en surimisalade, er was koffie, thee en melk.
Tuinpark Buitenzorg bestaat al 100 jaar. Dat blijkt uit het mooie en artistieke vaandel, uit de vele bewoners die er hun tuin hebben (gehad), uit de verhalen over en de activiteiten op Buitenzorg. We hebben door het tuinpark gewandeld, stilgestaan bij de mooie tuinen en huisjes, geluisterd naar de uitleg van Hanneke en ook haar tuin uitgebreid bewonderd. Naast haar tuin is die van de oud MMT-chauffeur Geert. Heel bijzonder is het prachtige eco huis(je), gemaakt van leem, flessen, autobanden en boomstammen, alles van de tuin of zo veel mogelijk uit de directe omgeving gehaald.
Van Buitenzorg naar De Kringloper in Naarden, een grote kringloopwinkel met tafels en kasten en rekken vol spullen. De koopwaar wordt voortdurend aangevuld. Dat moet ook wel, want er zijn veel klanten binnen, die aan de rij bij de kassa te zien, geslaagd zijn in het vinden van leuke spullen. Het is een mooie MMT-dag geworden.
.
Henk Hospers (de Groengrijs buschauffeur van deze MMT-rit)
Groengrijs 