9 augustus 2017
PICKNICKEN TE MIDDEN VAN WEILANDEN EN MAISVELDEN, DE WEG KWIJTRAKEN IN EEN DOOLHOF EN EEN KLOMPENDANSJE WAGEN
Het was een volle Groengrijs bus die naar de Achterhoek koerste met aan boord een vrolijk en divers gezelschap in leeftijd variërend van 3 tot in de 70. De dag begon meteen goed, want er was plek pal voor de deur bij Albert Heijn in de Rijnstraat. We konden de kratten met broodjes, beleg, drinken, fruit en ander lekkers zo de bus in schuiven. Ik had moeite om geen greep te doen naar een versgebakken pistoletje. Het brood rook ook zo lekker, maar ik hield me in.
Het inchecken van de passagiers ging vlotjes en we zoefden met een volle bus naar Ruurlo in de Achterhoek. Het laatste stuk van de rit was allemachtig prachtig. Chauffeur Henk Hospers manoeuvreerde bus ‘Piet’ probleemloos over de smalle kronkelwegen langs akkers, weilanden en door de bossen. Knap hoe hij de bochten nam en laag hangende takken wist te vermijden. Hij verdiende het applaus dat hij kreeg. We zagen ook varkens die een goed varkensleven leiden. Ze hadden alle ruimte in een groot weiland met een paar fijne modderbaden om lekker in rond te rollen en te wroeten.
Onze eerste stop was het erf van Henk en Truus van de Berg. Henk en Truus maken sinds een paar maanden deel uit van het Groengrijs team Achterhoek. Het werd ook een weerzien met onze Groengrijs bus ‘Hil’ die hier nu permanent gestationeerd is. De stadspassers herkenden haar onmiddellijk van de tochten naar Texel, Weerribben, Oostvaardersplassen en al die andere toffe stadspastochten.
In het clubgebouw (ja, je leest het goed Henk en Truus hebben een eigen clubgebouw op het erf) werd de picknick met behulp van zeker tien stadspassers voorbereid. De kinderen wisten eerst niet wat ze aan moesten met zoveel ruimte, dat zijn ze niet gewend. Ze raakten prettig door het dolle heen en stoven alle kanten op.
Na de picknick, die weer best smaakte, was het zover. We waagden ons in doolhof Ruurlo dat ooit het Guinness Book of Records haalde als zijnde het grootste doolhof ter wereld. Ik heb het geweten. Ik ben heel streng wat betreft de ‘terug-bij-de-bus’ tijd. Maar… ik heb geen richtinggevoel en dat is knetter onhandig in een doolhof. Tuurlijk koos ik een groepje dat steeds verkeerd liep tot grote pret van de bijdehandjes die al snel het midden hadden bereikt en ons vanaf de uitkijktoren aanmoedigde. Gelukkig vonden we een gezin dat echt de weg wist en ons naar het midden leidde. Op het moment dat wij eindelijk het midden hadden bereikt, stond het grootste deel van ons gezelschap alweer buiten bij de uitgang. We hadden nog maar twintig minuten om eruit te komen. We gingen op een drafje laan in, laan uit om de uitgang weer te vinden. Gelukkig kon onze groep weer aanhaken bij een groep wildvreemden die zelfverzekerd naar de uitgang liepen.
We hadden op de planning nog een bezoek aan een kasteeltuin staan. Dat plan hebben we laten varen, want de jaarlijkse Ruurlose braderie was uitgerekend vandaag. Als er iets leuks te beleven is, dan gooien wij van het Groengrijs team het programma helemaal om. In goed overleg met de groep, besloten we niet om 16 uur te vertrekken maar pas om half zes. De zon scheen, dus wat wil je nog meer.
We bewonderden de antieke tractoren en proefden de locale delicatessen. In de tent trad ‘onze’ Truus op. De stadspassers die erbij waren, bleken een talent te hebben voor de klompendans. Ze gingen helemaal los. Chauffeur Henk spande de kroon en deed een dansje met mevrouw Konijn. Best swingend zo’n klompendans. Op weg naar de bus kwamen we nog een dweilorkest tegen. Ik in mijn rode opwaaiende zomerjurkje kleurde perfect bij de blazers en trommelaars in hun rode muziektenue. Ik was in een jolige bui en wilde met de heren op de foto. Ik deed een dansje en dat kwam verdorie op video terecht. Dat was nou ook niet de bedoeling. Voor we naar huis gingen maakten we de traditionele groepsfoto met de Albert Heijn vlag als dank voor de heerlijke lunch die zij weer gratis ter beschikking stelden.
Met dank aan Stadspas Amsterdam die deze dagtocht weer mogelijk maakte, Albert Heijn filiaal Rijnstraat voor de lunch en Henk en Truus van de Berg van het Groengrijs team Achterhoek voor hun gastvrijheid.
Tekst: Thea Seinen.
Groengrijs 